บทแผ่เมตตาหลวง
อ.อาทิจฺจพโลภิกขุ เรียบเรียง
ขอแผ่เมตตาหลวง สัตว์ทั้งปวงมีนานา สัตว์ปีกบินบนฟ้า สัตว์ปูปลาแม่น้ำเย็น
สัพเพ น สัตว์ตา อเวราอย่าจองเวร สัตว์ตายหรือสัตว์เป็น จงอยู่เย็นสถาพร
สัพเพเทวดา พวกผู้ขาขอวิงวอน รุกขา ป่าดงดอน ทั่วสิงขรสุขทุกวัน
สัพเพ ปุคคลา มนุษย์สามาร่วมกัน. ผิดใจโทษมหันต์ อภัยกันมีเมตตา
เจ้าแม่ธรณี ทุกพื้นที่พสุธา สัพเพปุริสา อิตถิยามีทั่วไป
เจ้ากรรมหรือนายเวร ขอให้เป็นผู้มีชัย สัตว์น้อยหรือสัตว์ใหญ่ อย่ามีภัยมาราวิน
สัพเพหรือปีศาจ ผีพวกขาดอาหารกิน. พวกนี้น้ำตาริน ไม่ได้กินทรมาน
คือเปรตพวกอดข้าว ญาติพระเจ้าพิมพิสาร พ่อแม่ไม่ได้ทาน ตามสถานในวัดวา
โชคดีพระมาลัย ให้พ่อแม่ทำบุญไป จึงได้กินอิ่มสมใจ ทำบุญต้องเร็วไว
ถ้าช้าไปเสียใจเอย ถ้าตายไปเสียใจเอย...
เนื้อร้องทํานองเพราะดีครับ
ตอบลบ